Όταν τα αρώματα και οι γεύσεις της Λαμπρής ξυπνούν τις πιο “νόστιμες” και γλυκές αναμνήσεις
Το 2002, είμαι δευτεροετής φοιτητής στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Το χειμερινό εξάμηνο προσφέρει το μάθημα “Ακυβέρνητες Πολιτείες” του Στατή Τσίρκα, με καθηγητή ένα σπουδαίο νεοελληνιστή, τον αείμνηστο Παναγιώτη Μουλλά. Αυτό το μάθημα, η συγκεκριμένη τριλογία του σπουδαίου μυθιστοριογράφου Στρατή Τσίρκα και η προσωπικότητα του Παναγιώτη Μουλλά θεωρώ πως συνέβαλαν πολύ στη διαμόρφωση του ανθρώπου που είμαι σήμερα.
Κι όλα αυτά επανέρχονται στο μυαλό μου όταν έρχομαι σε επαφή με εκείνο το ξύπνημα της μνήμης. Εκείνη την μυσταγωγική, σχεδόν αρχετυπική διαδικασία που το μυαλό, δια μέσου μυρωδιών και γεύσεων θυμάται επαναφέροντας εικόνες από το παρελθόν, πάντοτε όμορφες, γεμάτες θετικά συναισθήματα. Ο Τσίρκας, στη τριλογία του ασχολείται με αυτό ακριβώς το στοιχείο της μνήμης. Πως δηλαδή οι μνήμες ξυπνούν, όταν έρχονται σε επαφή με τις μυρωδιές, που συναντά ο ήρωας στις αγορές της Ιερουσαλήμ, του Καΐρου και της Αλεξάνδρειας, τις τρεις πόλεις όπου εκτυλίσσεται η ιστορία.
Το πρωί του Σαββάτου, 16 Απριλίου, πέρασα την πόρτα της Lidl Food Academy, έβαλα την ποδιά μου και οι μυρωδιές από μαχλέπι, βανίλια και κανέλα επανέφεραν στο μυαλό μου εκείνες τις διεγερτικές μνήμες από το πατρικό μου των ημερών της Μεγάλης Εβδομάδας. Νιώθω να ακούω πάλι τη φωνή εκείνου του υπέροχου καθηγητή με την μειλίχια φωνή να μας αναλύει την δύναμη της μνήμης που ξυπνάει μέσα από αρώματα και γεύσεις. Κάτι τέτοιο μου συνέβη όταν αποφάσισα πως θα ήθελα να δοκιμαστώ στο άνοιγμα φύλλου, παρασκευή φλαούνας και να βιώσω εκείνο το σκηνικό με το οποίο μεγάλωσα: την μάνα μου στην κουζίνα να ζυμώνει και εμένα να προσπαθώ να συλλέξω όλες αυτές τις εικόνες στο μυαλό μου. Αποτέλεσμα; Δεν έμαθα ποτέ να φτιάχνω ούτε ένα κουλούρι της προκοπής, ούτε καν πως γίνεται το ζυμάρι. Δεν μ’ ενδιέφερε κιόλας αφού είχα την μάνα μου και την αδελφή μου να τα φτιάχνουν τόσο τέλεια.
Οι μνήμες αυτές με έφεραν στην Στασικράτους, σε αυτό τον εντυπωσιακά εξοπλισμένο χώρο της Lidl Food Academy. Επικεφαλής του σεμιναρίου για τα ζυμώματα του Πάσχα ο σεφ Κωνσταντίνος Πετεβίνος ο οποίος ανέλαβε να μας κατατοπίσει με όλα τα σχετικά. Ένιωθα σαν μωρό σε λούνα παρκ και ανυπομονούσα να λερώσω τα χέρια μου με αλεύρι.
Το σεμινάριο και ο Κωνσταντίνος μας μύησαν στην παρασκευή γρήγορης και εύκολης φλαούνας με αναρή, χαλούμι και ζύμη από γιαούρτι. Μάθαμε πως να φτιάξουμε γρήγορες και εύκολες πασκιές με αρνί και ζύμη από γιαούρτι οι οποίες φτιάχνονται κυρίως στην επαρχία Πάφου ενώ δεν έλειπε το τσουρέκι, σε μοντέρνα εκδοχή αφού ο σεφ πρόσθεσε σε αυτό περγαμόντο. Τέλος, δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τα αγαπημένα πασχαλινά κουλουράκια με πορτοκάλι.
Κάθε φορά που βρίσκομαι στην Lidl Food Academy νιώθω όπως ακριβώς φεύγοντας από τον ψυχολόγο μου: ανάλαφρος και ανακουφισμένος. Η μαγειρική λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά για μένα κι αν κρίνω από τα φωτισμένα πρόσωπα των υπολοίπων στο σεμινάριο σίγουρα ταυτίζονται μαζί μου. Δεν ξέρω αν έμαθα να φτιάχνω κουλούρια-ζυμάρι σίγουρα πια- ή αν είμαι καλός στη γέμιση της φλαούνας. Κατάλαβα, όμως, αυτό το τόσο κλισέ που ακούω ξανά και ξανά στις εκπομπές μαγειρικής που παρακολουθώ μανιωδώς: να μαγειρεύεις με αγάπη.
Σίγουρα δεν ζύμωσα με μαεστρία ούτε έφτιαξα το τέλειο τσουρέκι. Οπωσδήποτε όμως είχε μέσα την αγάπη μαζί με όλες εκείνες τι όμορφες μνήμες που μου ξύπνησε μαζί με την φωνή της μάνας μου και του αγαπημένου μου καθηγητή Παναγιώτη Μουλλά. Αυτά κρατώ, μαζί με δύο φλαούνες και ένα φρεσκοψημένο τσουρέκι που πήρα μαζί μου ως λάφυρο, φεύγοντας πανευτυχής από το σεμινάριο.
Μέχρι την επόμενη φορά όταν θα ξυπνήσουν ξανά οι μνήμες.
